แก๊สชีวมวล หนทางหนึ่งของการหาพลังงานทดแทน

เป็นเวลาติดต่อกันหลายเดือนที่บ้านของผู้เขียน ใช้วิธีเดินเครื่องปั่นไฟเพื่อสูบน้ำทั้งน้ำใช้ และน้ำสำหรับการเกษตร และเก็บไฟฟ้าส่วนหนึ่งไว้ในโคมไฟตุกตา คิดเป็นค่าใช้จ่ายในการซื้อน้ำมันปั้นไฟฟ้าในช่วงเวลานั้น เกือบจะถึงหลักแสนบาทเลยทีเดียว ทำให้ต้องคิดหาวิธีการที่จะทำให้เครื่องปั่นไฟที่ซื้อมา ให้สามารถเดินเครื่องได้โดยไม่ต้องใช้น้ำมัน ซึ่งวิธีการหนึ่งที่คิดไว้ก็คือ การใช้แก๊สชีวมวล (Gasifier)

มีเรื่องเล่าขานที่ผู้เขียนได้ยินมาตั้งแต่สมัยยังเป็นนักเรียน ว่าในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่น้ำมันขาดแคลน มีคนทำให้รถยนต์ที่ใช้น้ำมันวิ่งได้โดยการติดตั้งเตาเผาฟืน แล้วเอาควันไฟที่ได้ไปเดินเครื่องรถยนต์แล่นไปได้โดยไม่ต้องใช้น้ำมัน ทุกวันนี้ในเมืองไทยยังพอมีคนเก็บรักษาซากรถยนต์ใช้ฟืนดังกล่าวไห้คนรุ่นหลังได้ศึกษา

  

หนทางไม่ง่ายอย่างที่คิด

 

ผู้เขียนได้ลองสอบถามช่างซ่อมรถมอเตอร์ไซด์ และช่างซ่อมรถยนต์ตามร้านซ่อมในท้องถิ่นที่ผู้เขียนอาศัยอยู่ ปรากฏว่าช่างเหล่านี้ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่มีทางทำได้ และไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน

ผู้เขียนไม่ได้ละความพยายาม เนื่องจากยุคนี้เป็นยุคแห่งข่าวสารข้อมูล ทำให้การค้นคว้าหาข้อมูลเกี่ยวกับแก๊สชีวมวลทำได้ไม่ยาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อมูลจากเครือข่ายอินเตอร์เน็ต ซึ่งมีเรื่องราวเกี่ยวกับแก๊สชีวมวลให้ศึกษามากมายจากทุกมุมโลก

หลังจากที่ได้รวบรวมข้อมูลได้ระยะหนึ่ง ผู้เขียนก็ได้พยายามพัฒนาระบบเตาปฏิกรณ์สำหรับผลิตแก๊สชีวมวลขึ้น สำหรับเดินเครื่องปั่นไฟฟ้าที่มีอยู่ แม้ช่วงที่ผู้เขียนเขียนบทความชุดนี้ การพัฒนาระบบแก๊สชีวมวลของผู้เขียนจะยังไม่สมบูรณ์ หรือยังไม่ถึงขั้นใช้งานได้จริง แต่ก็ได้ประสบการณ์ และพบปัญหาอุปสรรค์ที่ต้องพัฒนาต่อ